Asperger bozukluğu, çocukluk döneminden itibaren yaşanan ve tıpkı otizm gibi yaygın olarak rastlanan gelişimsel bir bozukluktur. Çocuk yaşıtları ile uygun ilişki kuramaz, sözel iletişimlerde sorun yaşanır, duygusal anlamda karşılık veremez, tanıdıklarını başkaları ile paylaşmak istemez, el çırpma hareketleri gereksiz zamanlarda yapar. Hastalık Hans Asperger adlı bir doktorun adından gelmiştir. Doktor bu hastalığı otizmden ayırdığı için bu adı vermiştir. Yapılan araştırmalara göre hastalığın genetik olarak gelişim gösterdiği düşünülse de beynin farklı yerlerinde yaşanan fonksiyon bozukluğu nedeniyle de oluşabileceği bilinmektedir. Ancak hastalığın neden kaynaklandığı tam olarak bilinmemektedir.

Hastalık yaş ilerledikçe daha belirgin bir şekil alarak sosyal iletişimlerde sıkıntılar yaşanmaya başlanır. Hastalığa sahip olan çocuklar sosyal etkileşim kurallarına uymakta ve anlamakta sıkıntı çekerler. Bu durumda saf ve masum bir görüntü alırlar. Hasta fiziksel temastan kaçınır, şaka yapılmasını istemez, çevresindekilere karşı son derece duyarsız olur. Ses tonu doğalda daha uzaktır, Beden dili ve bakışları diğer çocuklardan daha farklıdır. Konuşmalarında ifade ve tonlamada hata yaparlar. Tıpkı bir motor gibi arka arkaya tekdüze konuşurlar. Konuşmaya başlamakta ya da devam etmekte sıkıntı çekerler. Çevresindekiler ile empati kuramazlar, karşısındaki kişileri anlayamazlar. Bu özellikleri ile istismarcı kişiler tarafından rahatlıkla art niyetli kullanırlar. Hastalık kızlara nazaran erkek çocuklarda daha fazla görülür.

Hastalık nedeniyle yaşanan belirtiler tanı koymaya yardımcı olur. Doktor şikâyetleri dinler, hastanın hareketlerini değerlendirir ve gerekli tanıyı koyabilir. Günlük hayatta yaşanan önemli bozukluklar da tanı için yardımcı olur. Hastalık tanısı 4-11 yaş arası çocuklarda konur. Çocuğun öğrenme kabiliyeti, sözel ve sözel harici tarafları, farklı alanlarda gözlemlemeleri kapsayan testler yapılır. Tanı gecikirse ya da doğru konulamazsa sonuçları ciddi olabilir. Başka bir tanı için hastaya farklı ilaçların reçete edilmesi davranış bozukluklarının daha kötüye gitmesine neden olabilir. Bazı çocuklarda yaşanan belirtiler nedeniyle hiperaktivite ya da dikkat eksikliği teşhisi yapılabilir. Yetişkinlerde ise tanı çocuklara nazaran daha zordur. Çünkü hastalık yaş ilerledikçe farklı seyredebilir.

Hastalık tanındıktan sonra doktor uygun tedaviye karar verir. En etkili tedavi yöntemi yaşanan belirtilerin hafiflemesine yöneliktir. Çocuktaki tekrarlayan hareketleri, obsesif belirtileri ve iletişim zayıflığını iyileştirmek için uygun terapiler uygulanır. Hastalarda;