Toplumsal olaylara anne ve babaya aykırı gelen düşünceleri ileri sürerler ve anne babayı eleştirmek fırsatını kaçırmazlar. Anne ve babalarının hoşuna gitmeyecek davranışlarda bulunmak onları adeta sevindirir. Anne ve babaya karşı çıkmak için ellerinden geleni yaparlar. Kısacası ilk gençlik çağları oldukça fırtınalı bir dönemdir. Bu dönemde genç kendi kendisiyle ve çevresi ile sürekli bir savaş halindedir. Psikolojisi açısından bu çelişki ve davranış özellikleri bu dönem için olağan sayılır. Ergenler bu dönemlerde bir yandan büyümek için sabırsızlanırken, öte yandan ise çocuksu davranışlardan faydalanamamaktadır. Ergenlik döneminde yaşıtların daha çok önce ergenliğe giren gençlerde bir bocalama daha da belirginleşir. Ergenlik çağı gençlerin bağımsızlık çağıdır. Gençler zamanla evden koparak çevreye yönelirler. Evde oturmak onlar için adeta bir işkence gibidir. Ergenler bu fırsattan yararlanarak kendilerine arkadaş çevresi ile avutmaya başlayacaklardır. Artık onlar gibi argo konuşup, kendine sırdaş ve dert ortağı seçmeye başlayacaklardır. Ergenlik dönemi hayranlıkların ve tutkuların bol olduğu bir dönemdir. Gençler anne ve babanın etkisinden sayılırken, öte yandan kendilerine yeni bir örnekler seçerler. Bu bir sporcu, bir şarkıcı olabilir. Onlara benzemek istedikleri kişiler olurlar. Genelde ergenliğin ortalarına doğru ise karşı cinsin ilgisini çekebilmek için giyime dikkat ederler. Ergenlik döneminden dolayı ilgi duyarlar. Kızlar erkeklerden daha erken duygusal olgunluğa ulaşırlar ve duygularını kontrol edebilirler.