Yaygın anksiyete bozukluğu, kişinin anlamsız bir şekilde kaygı, korku ve endişe yaşaması olarak tanımlanan bir hastalıktır. Kişinin yaşadığı kaygı, endişe günlük yaşamını olumsuz yönde etkileyerek, yaşamsak faaliyetlerini sürdüremeyecek boyutlara ulaşabilir. Yaygın anksiyete hastalığı olan kişiler en ufak bir olay karşısında bile olabilecek en kötü sonucu düşünür. Olayla alakalı iyimser olasılıkların olmadığını ve geri dönüşü olmayan bir çıkmaza girecekleri korkusunu yaşarlar. Yaşadıkları duygular kişinin kontrolü dışında gelişir. Yaşadıkları endişeler genellikle, iş, aile ve sağlıkları hakkındadır. Kontrol edilemeyen duygular en az 6 ay sürer. Yaygın anksiyete özellikle ileri yaşlarda sık karşılaşılan bir kişilik bozukluğu olarak bilinir. Kaygı aslında her insanın normalde yaşadığı bir duygudur. Sağlık durumu normal olan bir birey de günlük yaşamda birçok şeye karşı kaygı duyabilir. Kişi iş hayatında, okul hayatında, aile hayatında ya da çocukları hakkında kaygılanabilir. Ancak kaygılanmanın bir sınırı vardır. Kaygı kişinin yaşamış olduğu sorunlar karşısında çabuk ve doğru karar vermesini sağlayan bir histir. Kaygı aşırı derecede yaşanıyor ve yaşam kalitesini olumsuz etkiliyorsa bu bir hastalık haline gelmiş demektir.

Yaygın anksiyete bozukluğunun en bilindik ve yaygın belirtisi bir olay karşısında kontrolsüz bir şekilde duyulan endişe halidir. Kişi yaşadığı anlamsız endişenin farkın olur, ancak bu duygusunu kontrol edemez. Etrafındaki kişiler bireyin çok evhamlı olduğunu dile getirir. Bunun haricinde kişide konsantrasyon zayıflığı, geceleri sık sık uykudan uyanma, uykuda sıçrama, dikkat dağınıklığı, odaklanamama, ufak seslerden bire irkilme, uykuya geçememe gibi belirtiler yaşanır. Bu belirtiler fiziksel bir hastalığın belirtisi olarak değerlendirilebilir. Yorgunluk, sıcak basması, titreme, mide bulantısı, kalp çarpıntısı, baş ağrısı, kas ağrısı, terleme, yutkunma güçlüğü ve sersemlik yaşanabilecek diğer belirtilerdir.

Stres hastalıkta en önemli etkenlerden biridir. Birçok rahatsızlığı tetiklediği gibi bu hastalığı da tetikleyici bir etkendir. Anksiyete bozukluğu çocukluk ya da gençlik dönemlerinde oluşmaya başlar. Ancak sinsi bir şekilde yıllara yayılarak devam eder. Hastalığın bazı dönemleri hiçbir şey yokmuş gibi sakin geçerken bazı dönemlerinde hastalık tavan yapabilir. Genetik yatkınlık, beyin ile alakalı problemler, kişisel özellikler hastalığı tetikler. Yaşanan baş ağrısı, kas ağrısı, çarpıntı, mide bulantısı gibi belirtiler farklı bir hastalığın belirtisi olarak algılandığında tanı ve tedavi için genelde gecikilir.

Hastalık için kesin tanı koyulduktan sonra hastalık uygun bir tedavi ile kontrol altına alınabilir. Psikiyatri uzmanı ilk olarak belirtilerin farklı bir hastalığın belirtisi olup olmadığını anlamak için bazı testler uygular. Hastalık için kesin tanı konulduktan sonra ilaç ve psikoterapi tedavisi uygulanır. Tedaviler eş zamanlı uygulanabileceği gibi tek tek de uygulanabilir. Hastalığın boyutu tedavinin nasıl ilerleyeceğini gösterir. Her yaygın anksiyete bozukluğu hastası için tedavi şekli farklı gelişir. Anksiyolitik ve antidepresan ilaçlar reçete edilir. Bu ilaçların çok ciddi yan etkileri bulunmaz ve bağımlılık yaratmaz. Bu tür ilaçlar sadece doktor reçetesi ve önerdiği şekilde kullanılmalıdır. İlaç tedavisine başlandığında hemen sonuç beklemek yanlış olur. İlaç kullanımından birkaç hafta sonra ilaçlar etkisini göstermeye başlar. Hastada birkaç ay içinde iyileşme sağlansa bile ilaç kullanımı kesintisiz en az bir yıl devam etmelidir.