Psikolojide Bencillik KavramıPsikolojide bencillik, bireyin kendi çıkarlarını, ihtiyaçlarını ve isteklerini başkalarınınkilerin önüne koyma eğilimi olarak tanımlanır. Bu durum, kişinin davranışlarında ve karar alma süreçlerinde kendi menfaatlerini ön planda tutmasıyla karakterize edilir. Bencillik, sağlıklı bir öz-sevgi ve öz-koruma mekanizmasından patolojik bir kişilik özelliğine kadar geniş bir yelpazede değerlendirilebilir. Psikoloji literatüründe, bencillik genellikle "egoizm" terimiyle ifade edilir ve antitez olarak "altruizm" (özgecilik) kavramıyla karşılaştırılır. Bencilliğin Oluşum SüreciBencilliğin oluşumu, çok faktörlü bir süreçtir ve genellikle aşağıdaki unsurların etkileşimi sonucunda gelişir:
Bencilliğin Psikolojik BoyutlarıBencillik, psikolojide patolojik bir durum olarak görülmez, ancak aşırı boyutlara ulaştığında kişilerarası ilişkilerde sorunlara yol açabilir. Narsisistik Kişilik Bozukluğu ve Antisosyal Kişilik Bozukluğu gibi durumlarda bencillik, temel bir kişilik özelliği haline gelir. Sağlıklı bencillik ise kişinin kendi ihtiyaçlarını tanıması ve karşılaması anlamına gelir, bu da psikolojik iyi oluş için gereklidir. Sonuç olarak, bencillik karmaşık bir psikolojik fenomen olup biyolojik, gelişimsel, sosyal ve kültürel faktörlerin etkileşimi sonucu oluşur. Anormal olan, bencilliğin kendisi değil, boyutları ve kişinin yaşamı üzerindeki işlevsel etkileridir. |